O RIO AZUL

Saudos a tod@s!!

Polo que lemos algunhas xa andaban ansiosas por ter mais cousas bonitas destas que estamos vendo, pois ahi vai...

Acabamos de chegar de facer unhas rutas polos arredores do Bolson (onde nos atopamos agora mesmo). Levamos 5 dias caminhando polo monte o redor do rio Azul... daredevos conta o velas fotos de por que ten ese nome. Contamos un pouco como foi a viaxe:

Saimos do Bolson ata a parada de Warton nun colectivo, asi chaman por aqui aos buses, Warton non e unha vila, nin unha rua, senon que e a casa dunha familia, jejejeje, xa vedes que por aqui as cousas son algo diferentes...

A primeira etapa da nosa viaxe foi un caminho dunhas cantas horas (unhas cantas 5 mais ou menos) monte arriba atrabesando pontes colgantes troncos e pasarelas cara o refuxio Retamal. Foi un caminho incrible, cheo de "BUAAHHH!!!", "PRECIOSO!!","AAAALAAAA!!!", e demais onomatopeias que signifiquen admiracion xa que a paisaxe que non rodeaba era algo incrible. En cada recobeco do monte atopabamos unha vista impresionante. Arbores incribles e incluso un paxaro carpinteiro como o dos debuxos animados con cresta vermella e todo. O chegares o refuxio chocolatada, mate e unha boa cena o caron do lume xa que nos esperaba outra boa pateada.

O dia seguinte fixemos unha caminhata dunhas 8 horas polo monte esta vez xa non pegados ao rio Azul senon que nos adentramos no pais das Arbores xigantes en direccion cara o refuxio dos Laguitos, que non e outra cousa que un refuxio o caron dun lago que esta a 1150 metros sobre o nivel do mar…. incrible. O caminho foi igual de divertido, esta vez a paisaxe estaba composta por arbores xigantes, cada vez mais e mais grandes chegando, preto do refuxio o bosque dos Alerces, unhas moles incribles de mais de 2500 anos de antiguidade!! Tras un final aplastante dunha costa arriba de hora e media chegamos o lago e como veredes… mereceu a pena!!!!

Por ali andivemos un dia mais mentres uns foron descubrir o seguinte lago outros quedamos descansando e coidando do lume (unha boa escusa para non dicir que quedamos papando moscas mirando para a paisaxe durante un bo rato). O detalle da xornada foi que, cando chegou un rapaz que resultou ser o novo refuxeiro descubrimos con sorpresa que pode chegar a ser un pseudofamiliar  de Miriam, xa que a sua avoa de apelido “Ces” probinha de Noia… investigaremos sobre o tema.

Tras esto de volta dous dias mais monte para abaixo, ata chegar o camping do Bolson onde facemos base. Hoxe estamos planeando a xornada de manha. Queredes saber mais?

Manha marchamos cara Chile nun barco, e denovo uns dias de caminhata esperannos ata chegar a algun pobo preto da fronteira, pero xa nun novo pais, polo tanto, outra vez andaremos incomunicados durante uns dias non que podedes aproveitar para ver e rever as fotos que quedan a continuacion porque valen a pena!!!

P.D: seguimos sen tildes nas mensaxe xa que estamos a utilizar o ordenador dun companheiro do camping o “Ruso Loco Natural”(o cal, como seu nome indica e Ruso e ten un ordenador con teclas en injles, polo que as tildes son inexistentes)