¿La Paz?

         Disque andamos en “La Paz” aínda que de paz pouca. Poderíase chamar “O caos” e aínda sería pouco. Ruido, polución, xente por todos lados, mercadillo permanente, xente gritando dende os microbuses cousas inintelixibles….e seguro que se nos esquecen un monton de detalles que fan deste lugar unha “vila de tolos”.  Pero ainda así por aquí estase moi ben: restaurantes vexetarianos, aloxamentos baratos, xente moi amable, servicio técnico de cámara de fotos (sí, outra vez fallou), moitos museos e cousas que aprender….

         Dende que chegamos visitamos o xacemento arqueolóxico de Tiwanaku, os mellores restos arqueolóxicos de toda Bolivia. A cultura Tiwanakota remontase ao 1500 a.C. aproximadamente e a súa influencia extendeuse dende  o norte de Colombia ata Chile e dende o delta do Amazonas ata o Pacífico. Segundo o que din  foi una cultura que nunca se impuxo sobre o resto de comunidades e sempre respetou. Non se atoparon restos de actuacións bélicas relacionadas coa expansión da súa influencia, que remataría coa invasión dos Incas.

         Nas ruínas que visitamos puidemos comprobar o avanzado coñecemento que esta cultura tiña das matematicas , da astronomía e desenrolo tecnolóxico en xeral . Así puidemos ver acueductos, grandes construcción e un calendario agrícola plasmado na Porta do Sol.

         Outro lugar do que tamén aprendemos moito foi o Museo da Coca. Un dos lemas de toda Bolivia é “A folla de coca non é cocaína”. O uso desta folla remóntase a o 2500 a.C. e foi parte intrínseca da Cultura Andina, e todavía sigue a selo. O uso da coca, completamente legal en Bolivia vai dende o campo maxico-relixioso ata o uso cotidiano (coma o café no mundo occidental).  Tamén a moitos turistas axúdalles a combatir o mal de altura (a Puna).

         Outras cousas que contar de La Paz son os inesperados chaparróns que mollan como os da terra, compras con moi bos prezos e a nova afición da Miri: o charango (no que xa vai chapurreando alguna cancionciña)

Saudos a todos e todas!

Lois e Miri

p.d: Pepiño e Isi xa sairon da selva, ainda non podemos contar nada porque tardaremos en reencontrarnos, mais en canto chegue o Pepiño contaremos noticias (o Isi volta para a casa dende Santa Cruz despois destos meseciños de viaxe)

p.d2: Pelotes repasa as entradas que xa estivemos en Sucre.